IRAN’S RESPONSE TO THE ACTIVITIES OF THE “ISLAMIC STATE”
Keywords:
Իրան, Իսլամական խալիֆայություն, քաղաքական միֆեր, այաթոլլահներ, ԻԻՀ արտաքին քաղաքականությունAbstract
Article aims to analyze the mythological aspects of Iran’s response to activities of “Islamic State” organization. The representatives of Islamic State of Iran often use mythological approach to the representation of the political processes in the Islamic world and to the role of Iran in those processes. Thus, Iran sees the role of the “shaytan” in the activities of “Islamic State” organization and puts them in the context of conspirological mythologem and assigns a unique role to itself for the overcoming of the “shaytan”.
References
Սիրիայի դեպքում՝ ալավի
«Իրաքի ու Սիրիայի իսլամական պետության» ներկայացուցիչները իրենց վերահսկողության տակ գտնվող տարածքներում խալիֆայություն հռչակեցին 2014 թվականի հունիսի 29-ին, http://www.slate.com/articles/news_and_politics/war_ stories/2014/07/iraq_isis_leader_abu_bakr_al_baghdadi_names_himself_caliph.html.
Վենդի Դոնիգեր Օֆլահերթիի ձևակերպմամբ՝ «Միֆը պատում է, որ ընդհանուր ու սուրբ է մի խումբ մարդկանց համար, որոնք իրենց ամենակարևոր իմաստներն են գտնում դրա մեջ․ դա մի պատում է, որը համարվում է, որ ստեղծվել է անցյալում անցյալի կամ շատ հազվադեպ ապագայի որևէ իրադարձության մասին։ Իրադարձություն, որ շարունակում է իմաստ ունենալ նաև ներկայում, քանի որ հիշվում է»։ Տես՝ Mali J., Mythistory: The Making of a Modern Mythistory, University of Chicago, 2003, p. 4.
Rieffer-Flanagan B. A., Islamic real politic: two-level Iranian Foreign policy, International Journal on World Peace, Vol. 26, No. 4 (DECEMBER 2009), p. 8.
Лотман Ю. М., Миф, имя, култура, http://www.gumer.info/bibliotek_Buks/Literat/Lotm/mif_im.php .
Hofeyda F., The shah and the Ayatollah, Westport, Connecticut, London, 2003, p. iii.
Քաղաքական մշակույթը «էմպիրիկ հավատալիքների, էքսպրեսիվ խորհրդանիշների ու արժեքների համակարգ է, որ կանխորոշում է այն իրավիճակը, որում տեղի է ունենում քաղաքական գործողությունը»։ Տես՝ Lucian W. Pye, Political Culture and Political Development, Princeton University Press, 1965.
Al-e Ahmad, Kar-nameh-ye Seh Saleh, Tehran, 1979, p. 183.
Ansari A., Confronting Iran: The Failure of American Foreign Policy and the Roots of Mistrust, London: C Hurst & Co Publishers Ltd, 2006, p. 5.
Аверинцев С., “Архетипы”, в “Мифы народов мира”, Энциклопедия. М., 1980. - Т. 1. с. 110-111, http://philologos.narod.ru/myth/archetype.htm
Միֆոլոգեմը և՛ միֆոլոգիական նյութն է, և՛ հիմք՝ նոր միֆոլոգիական նյութի համար։ Յունգը գրում է․«Միֆոլոգեմ՝ ահա լավագույն հինհունական բառը նկարագրելու համար այն իրադարձությունները, որոնք բոլորին լավ հայտնի են, բայց հեռու են վերջնական ձևավորումից ու շարունակում են հիմք ծառայել նոր ստեղծագործությունների համար» ։ Տես՝, Юнг К. Г., Душа и миф: шесть архетипов. М., 1997, с. 13.
Ալ-Հուսեյնը (626-680թթ.) Մարգարեի դուստր Ֆաթիմայի ու Ալի իբն Աբի Տալիբի կրտսեր որդին է, շիական երրրորդ իմամը: Քուֆայի շիաները Հուսեյնին՝ որպես երրորդ իմամ ընդունելով, նրան հորդորում են Քուֆա մեկնել ու առաջնորդել նրանց ապստամբությունը ընդդեմ Յազիդ խալիֆի (680-683թթ.)՝ նրան լայն ժողովրդական աջակցություն խոստանալով: Հուսեյնը ընդառաջում է նրանց խնդրանքին, փոքրիկ մի ջոկատով մեկնում Քուֆա, սակայն աջակցություն չստանալով ու թշնամու դեմ փոքրաքանակ իր զորքով մնալով, նահատակվում է: Տես՝ ал-Хусейн, Ислам. Энциклопедический словарь. М.: «Наука», Главная редакция восточной литературы, 1991, стр. 285. Ալ-Հասան (մահ. 669թ.) Ալիի և ֆաթիմայի ավագ որդին, Մարգարեի թոռը, շիական երկրորդ իմամը: Տես՝ ал-Хасан, Ислам. Энциклопедический словарь. М.: «Наука», Главная редакция восточной литературы, 1991, стр. 276. Ալի իբն Աբի Տալիբը (656-660թթ.) չորրորդ ուղղադավան խալիֆն է, Մուհամմադ մարգարեի եղբորորդին ու փեսան։ Ալիի անվան հետ է կապված իսլամում շիական ուղղության ծագումը:
Մուավիան (605-680թթ.) առաջին Օմայյան խալիֆն է, որը Օսման (644-656թթ.) խալիֆի սպանությունից հետո հրաժարվում է Ալի իբն Աբի Տալիբին (656-660թթ.) խալիֆ ընդունել ու նրան մեղադրում է սպանության մեղսակից լինելու մեջ: Խարիջիները իսլամի պատմության ամենավաղ կրոնա-քաղաքական խմբավորման հետևորդներն են: Խմբավորումը ձևավորվել էր Ալի իբն Աբի Տալիբի ու Մուավիայի միջև հանուն խալիֆայությունում գերագույն իշխանության ընթացող պայքարի համատեքստում:
Rieffer-Flanagan B. A., Islamic realpolitik: two-level Iranian Foreign Policy, International Journal on World Peace, Vol. 26, No. 4 (DECEMBER 2009), p. 12.
حضور سردار سلیمانی در عراق مایه دلگرمی مبارزان عراق است
Աշուրայից հետո քառասուներորդ օրը՝ իմամ Հուսեյնին նվիրված սգո օրերից մեկը, որ ընդունված է անցկացնել նրա գերեզմանի (Քերբալայում) մոտ սգալով։ Տես՝ M. Ayoub, ARBAʿĪN, Encyclopædia Iranica, online edition, 2012, http://www.iranicaonline.org/articles/arbain-fortieth-day-after-asura-q قالیباف شهردار کربال میشود http://rasad.irna.ir/fullnews/FFFC33994074.html, (մուտք՝ 10.12.2014)
Խաղաղասերի նրա կերպարը, սակայն, բացասական նրբերանգներ ստացավ նրա այն ֆեթվայից հետո, որը վերաբերում էր միասեռականներին առանձնահատուկ դաժանությամբ սպանելու կոչին:
بیانات در دیدار با اعضاى مجلس خبرگان رهبرى http://www.leader.ir/langs/fa/index.php?p=bayanat&id=12216, ( մուտք՝ 15.07.2014):
Rieffer-Flanagan B. A., Islamic realpolitik:two-level Iranian Foreign Policy, International Journal on World Peace, Vol. 26, No. 4 (DECEMBER 2009), p.12.
ֆաթվան կրոնական կամ քաղաքացիական կոնկրետ և պրակտիկ տարբեր իրողությունների հետ կապված իսլամական տեսակետը ներկայացող եզրահանգում է, որն ունի խորհրդակցական բնույթ և կատարման համար պարտադիր չէ:
تازهترین فتوای آیتهللا سیستانی درباره جهاد در عراق http://www.khabaronline.ir/detail/361725/World/middle-eas, (մուտք՝ 01.07.2014).
Տես օրինակ․Iraqi Shiite Cleric Issues Call to Arms http://www.nytimes.com/2014/06/14/world/middleeast/iraq.html?_r=0, (մուտք՝ 14.07.2014), After years off-stage, Iraq's Sistani takes charge, http://www.reuters.com/article/2014/06/29/us-iraq-security-clerics-insightidUSKBN0F30KX20140629, (մուտք՝ 30.06.2014):
محمدی گلپایگانی: داعش ریشه در خوارج دار http://www.irna.ir/fa/News/81347191/, (մուտք՝ 01.10.2014):
